Golbol Kadın Milli Takımı oyuncularından Berfin Altan ve Fatmagül Güler, ulusal ve uluslararası müsabakalarda gösterdikleri başarılarla görme engelliler başta olmak üzere engelli bireylere ilham olabilmek için çaba harcıyor.
2016 yılında Rio, 2020’de Tokyo, bu yıl ise Paris’teki Paralimpik Oyunları’nda golbol branşında Türkiye’ye üst üste altın madalya kazandıran Kadın Milli Takımı oyuncularından Berfin ve Fatmagül, yeni hedeflerine ulaşabilmek için aralıksız çalışıyor.
Nevşehir’de, Türkiye Görme Engelliler Spor Federasyonunca düzenlenen Golbol Kadınlar 1. Lig 2. devre müsabakalarında Denizli Görme Engelliler Okulu Spor Kulübü Derneği takımında 8 numaralı formayı giyen Berfin ile Yukatel Denizli Görme Engelliler Spor Kulübünde 1 numaralı formanın sahibi Fatmagül, yetenekleriyle göz doldurdu.
Gelecek yıl Avrupa, 2026’da da Dünya Şampiyonası’nda Türk bayrağını dalgalandırmak için aralıksız çalıştığını aktaran Berfin, bu branşla 12 yaşında görme engelliler okulunda tanıştığını anlattı.
Elde ettiği başarılarla öz güveninin her geçen yıl arttığını dile getiren Berfin, şöyle konuştu:
“Golbole ilk başladığımda Avrupa ve dünya şampiyonları ile olimpiyat aklımda yoktu. Antrenmanlar çok fazlaydı ve hepsine katılmak istiyordum. Antrenmanlarla geliştiğimi fark ettim, antrenörüm de yetenekli olduğumu gördü. Okullar arası müsabakalar, ligler derken kendimi milli takımla birlikte uluslararası turnuvalarda buldum. Günde çift antrenman yapıyoruz. Haftada bir gün de fonksiyonel antrenmanımız oluyor. Zorlu bir süreç ama başarı elde etmek için bu yollardan geçmek gerektiğine inanıyorum. Görme engelli olduğum için birçok zaman akran zorbalığına uğradım. Öz güven eksikliği yaşadım. Normal insanların arasında olabilmek için hırs ediyordum, çok çabalıyordum. Engelli arkadaşlarımızın öz güven eksiliği varsa kurtulmanın zor olduğunu biliyorum. Ben hiçbir zaman pes etmedim, onların da etmemesi gerek.”
Başarılarım Akran Zorbalığının Önüne Geçti
Fatmagül Güler ise milli takım forması giymenin kendisi için gurur kaynağı olduğunu söyledi.
“12 yaşında başladım, 4 yıldır milli takımdayım. Beden eğitimi öğretmenim bu branşa yatkın olduğumu söyledi ve başladım. Görme engelim doğuştan. Hayatımı golbolden önce ve golbolden sonra diye ikiye bölebilirim. Beni olimpiyat şampiyonu yaptı. Burada kazandığım öz güven bana çok katkı sağladı. Küçükken akran zorbalığına uğruyordum ama başarılarım sayesinde bunları artık görmüyorum. Bizim için artık zirve çok yüksek, üst üste üç defa altın madalya aldık, dördüncüyü hedefliyoruz. Engelli bireyler için rol modeliz. Bizi izlediklerinde ‘Biz de yapabiliriz.’ diyebilmeleri gerekiyor. Ben başarabildiysem onlar da başaracaktır.”